W pierwszą niedzielę września w wypełnionej po brzegi sali Zeus MCC Mazurkas Conference Centre & Hotel odbyło się zapierające dech w piersiach muzyczno-taneczne przedstawienie. Za sprawą Narodowego Zespołu Pieśni i Tańca Ukrainy im. G. Wieriowki zgromadzeni goście mogli poznać tradycję i piękno Ukrainy oraz prawdziwą kozacką dumę. Kalejdoskop ludowych pieśni z różnych regionów, wspaniałe choreografie tańców, a przy tym niezwykle wielobarwne i oryginalne stroje sprawiły, że ten wieczór na długo pozostanie w pamięci 800-osobowej publiczności.
Wyjątkowy koncert w wykonaniu Narodowego Zespołu Pieśni i Tańca Ukrainy im. G. Wieriowki był dynamicznym i energicznym pokazem, integrującym śpiew, taniec i muzykę. Ponad 60-osobowa grupa składająca się z tancerzy, muzyków i chórzystów zaprezentowała bogaty i zróżnicowany repertuar prezentujący ukraiński folklor. W pierwszej części programu przeważały tradycyjne pieśni ukraińskie, a także gruzińskie i żydowskie oraz liryczne dumki kozackie w wykonaniu a cappella.
Szczególnie ważnymi elementami, które dodatkowo uatrakcyjniły występ chóru i towarzyszących mu tancerzy były barwne ukraińskie stroje ludowe oraz tradycyjne instrumenty: cymbały, skrzypce i bandura. Po przerwie, podczas rozmowy na proscenium Prezesa Andrzeja Bartkowskiego z Mieczysławem Durkalcem – wyłącznym Przedstawicielem Narodowego Chóru Ukrainy w Polsce, goście wieczoru wysłuchali wiele ciekawych historii z życia zespołu i największych tras koncertowych. Nie zabrakło także tematów związanych z polsko-ukraińskimi wątkami historycznymi. W drugiej części koncertu zatytułowanej „My Zaporożcy” przeważał taniec, a dokładniej taniec kozacki. Dynamika, artystyczna ekspresja, żywiołowość i niezwykłe akrobatyczne układy zrobiły ogromne wrażenie na gościach, z których większa część zapewne po raz pierwszy miała okazję zobaczyć na żywo najbardziej rozpoznawalne tańce kozackie. A wszystko to owiane efektowną formą sceniczną, wzbogacone o ludowe stroje, utrzymane w stylu nieco zadziornych, aczkolwiek bardzo charakterystycznych dla „kozackich” regionów pieśni. W repertuarze nie mogło zabraknąć takich ludowych tańców jak: „Gopak” czy „Zaporożcy”, a także wiele innych układów, które wzbudziły podziw i euforię widzów. Jak najbardziej zasłużone oklaski rozbrzmiewały na sali po każdym występie tancerzy. Z pewnością też na długo w pamięci gości pozostanie kultowa pieśń polsko-ukraińska „Hej sokoły”, która w drugiej części koncertu odśpiewana została wspólnie przez publiczność i zespół
i która była zarazem „wielkim finałem” wyjątkowego wieczoru.
Jubileuszowe XXX Forum Humanum Mazurkas to nie tylko wspaniały występ Narodowego Zespołu Pieśni i Tańca Ukrainy, ale również inauguracja pierwszej wystawy rzeźby w ramach nowego cyklu - Forum Rzeźby Mazurkas. To kolejny już projekt wspierający sztukę, zainicjowany przez Mecenasów – Andrzeja Bartkowskiego i Andrzeja Hulewicza, Prezesów Grupy Mazurkas. Tym razem trzynastu uznanych polskich artystów rzeźbiarzy zaprezentowało kilkadziesiąt swoich prac z kamienia, marmuru, brązu i gliny szamotowej na terenie zielonym oraz we wnętrzach Hotelu Mazurkas. Oficjalne otwarcie wystawy, którą będzie można oglądać przez najbliższy rok nastąpiło w przerwie koncertu. Podczas wernisażu artyści rzeźbiarze podzielili się z gośćmi przemyśleniami na temat kondycji polskiej rzeźby oraz zdradzili tajniki swojego warsztatu.
Tradycyjnie spotkaniu Forum Humanum towarzyszą wystawy malarskie. W ramach finisażu można było obejrzeć wystawę indywidualną „Malarskie przesłania” – 40-lecie pracy twórczej Adama Kunikowskiego. Kuratorem wystawy była Janina Tuora, która również – wspólnie z Janem Sumikowskim – odpowiadała za realizację impresji filmowej – krótkiej relacji z przygotowań do wystawy rzeźb w ramach I Forum Rzeźby Mazurkas.
Partnerami jubileuszowej edycji FHM byli Paweł Kanclerz – Burmistrz Ożarowa Mazowieckiego oraz Jan Żychliński – Starosta Powiatu Warszawskiego Zachodniego. Patronami medialnymi: TVP 3 Warszawa, Społecznościowy Portal Kulturalny KulturawPolsce.pl, magazyn Presto, Ruch Muzyczny oraz portal kulturadostepna.pl.
